انتهای زشتی ها

مینویسم تا درونمو تخلیه کنم اما نمیدونم چرا وقتی میگم خستم خستگیم درنمیره همش مونده تو وجودم کسی نمیتونه این سخت گذشتن دقیقه هارو تصور کنه

کارم منو خسته نکرده جو اینجا محیط اینجا و ادمای متهوع اینجا منو خسته کرده یه مت زود جوگیر که به سختی دارن جلوی خودشونو میگیرن

حتی اکسیژن این مکان هم سنگین وقتی نفس میکشی کل وجودت میخواد خفه بشه جمعا ۹۴ روز مونده تا رهایی اما نمیدونم قرار این ۹۴ روز چطوری تموم بشه

خدا میدونه قرار چه عذابای دیگه تو این ۹۴ روز بکشم به مرحله ای رسیدم که فکرم کار نمیکنه مثل یه اخر شبی که روز پرکاری پشت سرگذاشته

اینجا شبانه روزش رنگش خاکستری عاری از هرگونه رنگی

زیبایی با اینجا قهر کرده دارم خفه میشم