روزت مبارک

مهربانم! دلتنگی لحظه‌هایم را یاد تو آرامش است

و عریضه چشمم را کسی جزتو نمی خواند...نمی فهمد...نمی داند

آنگاه که پشت یک سکوت خیس پنهان می شوم، چشم درچشم گنبد نیلوفری‌ات از بی قراری روزهایم می گویم، نام تو التیام تمام زخم‌های دیرین من است

ذکرلبم تکرار مدام یک بند است

می نشینم بر رهت چشم انتظار

مثل یک سکوت خیس

آدینه وار

و تب و تابم را یک سلام آهسته فرو می نشاند *السلام علیک یا مولای

برای از تو گفتن بها که نه! اما بهانه دارم؛ پدرم! روزت مبارک